خطای شناختی هزینه صرف شده در معاملات و قراردادنویسی

خطای شناختی هزینه صرف شده در معاملات و قراردادنویسی
خطای شناختی هزینه صرف شده در معاملات و قراردادنویسی
ساخته شده توسط سایت روان داد‌؛ حامی روان‌ و داد
دکتر بِهجت محمدنژادی - وکیل پایه یک دادگستری، دکتری روانشناسی بالینی
در بسیاری از تصمیم های اقتصادی و حقوقی حتی روابط افراد به جای آنکه بر آینده تمرکز کنند بر هزینه هایی که در گذشته صرف کرده اند تکیه می کنند این پدیده که با نام سوء گیری هزینه صرف شده یا Sunk Cost Fallacy شناخته می شود به معنای ادامه دادن یک مسیر منتهی به شکست تنها به خاطر هزینه های سابق است حتی اگر ادامه دادن آن به سود منطقی منجر نشده و موجبات ضرر و زیان های روانی، مالی و اجتماعی شود. در قراردادنویسی و مذاکرات این سوگیری میتواند منجر به تصمیم های غیرعقلانی و زیان آور شود.

تعریف و مبنای نظری

سوگیری هزینه صرف شده به حالتی گفته میشود که افراد به خاطر سرمایه گذاری قبلی اعم از پول، زمان یا انرژی از ترک یک پروژه یا توافق خودداری میکنند هرچند که شواهد نشان دهد ادامه دادن به نفعشان نیست. نخستین مطالعات جدی درباره این پدیده توسط Arkes و Blumer در سال 1985 انجام شده است که نشان دادند افراد تمایل دارند تصمیم های بی فایده یا سرمایه گذاری شکست خورده را به دلیل هزینه های گذشته نگه دارند. منطق اقتصادی اما میگوید هزینه های گذشته غیرقابل بازگشت بوده و نباید در تصمیم گیری های آینده اثرگذار باشد.


_ پیامدهای سوگیری هزینه صرف شده در مذاکرات و قراردادها


الف) ادامه دادن به پروژه های زیان ده

در بسیاری از قراردادهای ساخت و ساز یا پروژه های مشترک طرفین تنها به خاطر هزینه های پیشین از فسخ یا تغییر قرارداد اجتناب میکنند، در حالی که ادامه مسیر تنها زیان بیشتری برای آنها ایجاد میکند.

ب) پافشاری بر شروط غیرمنطقی

طرفین قرارداد در زمان مذاکره ممکن است به بندی که روی آن زمان و انرژی زیادی گذاشته اند بیش از حد پایبند شوند، حتی اگر حذف آن به توافق بهتری منجر شود.

پ) ایجاد بن بست در مذاکرات

وقتی طرفین بخش زیادی از منابع را برای یک مسیر خاص صرف کرده باشند انعطاف کمتری برای تغییر مسیر یا بازنگری خواهند داشت این امر بن بست در مذاکرات را افزایش میدهد.

مطالعات متعددی این پدیده را تایید کرده  و نشان دادند که افراد حتی در شرایطی که ادامه تصمیم به ضررشان است تنها به دلیل هزینه هایی که در گذشته صرف این مسیر کرده اند آن را دنبال میکنند. سوگیری هزینه صرف شده نه تنها در فرد بلکه در سطح گروهی و  سازمانی نیز عمل میکند.



_ راهکارهای کاهش سوگیری هزینه صرف شده


الف) آموزش حقوقی و اقتصادی

آموزش به مذاکره کنندگان و وکلای قرارداد که هزینه های گذشته نباید تنها فاکتور تاثیر گذار  بر تصمیم های آینده باشند.

ب) پیش بینی بندهای خروج در قرارداد

گنجاندن بندهایی که امکان فسخ یا بازنگری قرارداد را فراهم کند بدون آنکه بار روانی و مالی هزینه های گذشته مانع شود.

پ) ارزیابی مستقل

استفاده از متخصصان و کارشناسان مستقل برای بازبینی ارزش اقتصادی پروژه ها میتواند اثر این سوگیری را کاهش دهد.

ت) تمرکز بر هزینه های فرصت

یادآوری اینکه ادامه دادن به مسیر اشتباه به معنای از دست دادن فرصت های دیگر است نیز میتواند کمک کند طرفین از دام هزینه های گذشته خارج شوند.


نتیجه گیری

سوگیری هزینه صرف شده یکی از موانع جدی در توافقات، معاملات و قراردادنویسی است که باعث میشود طرفین بیش از آنچه منطقی است بر تصمیم های ناکارآمد خود پافشاری کنند. این سوگیری به دلیل ماهیت روانشناختی خود به راحتی قابل مشاهده نیست اما پیامدهای مالی و حقوقی حتی روانی متعددی دارد. آموزش، آگاهی و پیرو آن تدوین شروط مناسب و ایجاد فرهنگ انعطاف پذیری میتواند به کاهش اثرات سوء این خطای شناختی کمک کند.

البته نباید فراموش کرد که سوگیری هزینه صرف‌ شده مانند سایر خطاهای شناختی، الزاماً و در هر شرایطی امری زیان‌آور نیستند. مطالعه جدید Zhang و همکاران نیز در همین راستا تایید کرده است که سوگیری هزینه صرف شده میتواند ابزاری مؤثر برای بقاء و  افزایش پایبندی به مذاکرات، توافقات، تعهدات و قراردادها باشد به شرط اینکه انعطاف آن نیز حفظ شود تا زمانی که ادامه مسیر آثار زیانباری دارد این سوگیری مانع ندیدن مسیر شکست نگردد.

منابع علمی؛

Arkes HR and Blumer C 1985 The Psychology of Sunk Cost,
https://doi.org/10.1016/0749-5978(85)90049-4

Friedman D Pommerenke K Lukose R Milam G Huberman B 2007 Searching for the Sunk Cost Fallacy Experimental Economics DOI 10.1007/s10683-006-9134-0

Zhang X ،Iyer G ،Xu X و Chong JK
Sunk Cost Effect Self-control and Contract Design (2023)

ثبت نظر